De magie van Plasma & GaNs volgens Silvia Hoevenaar

“Plasma en gans kunnen je leven een heel stuk verbeteren. Je gezondheid, je emoties, je planten, dieren, je landbouw, je elektrarekening en nog veel meer. Op deze uitgebreide lezing leer je alles over hoe je plasma geactiveerd water kunt inzetten en wat je nodig hebt om het zelf te maken, maar vooral hoe het werkt. In 3 uur tijd weet je heel veel over plasma dat je daarna 100% door wilt om het zelf te leren maken. Plasma is een 4e staat van materie en werkt in de energie als de bouwsteen van het universum. Deze flow van magnetische en zwaartekrachtvelden, hebben een impact op alles wat uit balans is en kunnen dat weer herstellen als je gebruik maakt van plasma. Gans is een vorm van een oneindige energie bron die via een soort alchemistisch proces wordt opgewerkt wat een uitwerking heeft op alles waar je het voor gebruikt en water kan je daarmee activeren tot plasma water. Wat zelfs al onderzocht wordt door de Radboud Universiteit, Erasmus en Wageningen Universiteiten in de werking hiervan op gezondheid en landbouw.”

Je kunt dan onderstaande plaatjes vinden op de facebook pagina’s.

“Als je werkt met plasma en GaNs, neemt je lichaam op wat het nodig heeft en daardoor kan je nooit een teveel van deze soorten plasma binnen krijgen. Je kan deze vorm van heling zelf maken via een proces om plasma geactiveerd water te maken.”

Ze adviseert om de neergeslagen zouten (GaNs) die ontstaan bij de elektrolyse alleen in kompressen op te nemen (“GaNs gebruik je in Kompressen of in de buisjes die je in je drinken doet.”) Ze raadt wel aan de oplossing (het plasma), verder verdund, te drinken (“Drink NOOIT de GaNs maar alleen de plasma!”). Wederom een wondermiddel dus. Het blijft trouwens niet bij koper alleen, schijnbaar worden er meer typen cellen behandeld, elk natuurlijk zijn eigen wondermiddel.

Ook wordt een en ander over plasma beweerd waarbij onderstaande “definitie” gegeven wordt.

“Plasma is een 4e staat van materie en werkt in de energie als de bouwsteen van het universum. Deze flow van magnetische en zwaartekrachtvelden, hebben een impact op alles wat uit balans is en kunnen dat weer herstellen als je gebruik maakt van plasma. Gans is een vorm van een oneindige energie bron die via een soort alchemistisch proces wordt opgewerkt wat een uitwerking heeft op alles waar je het voor gebruikt en water kan je daarmee activeren tot plasma water. Wat zelfs al onderzocht wordt door de Radboud Universiteit, Erasmus en Wageningen Universiteiten in de werking hiervan op gezondheid en landbouw.”

In de natuurkunde wordt onder plasma een fase verstaan waarin de deeltjes van een gasvormige stof enigszins geïoniseerd zijn. Vaak wordt plasma de vierde aggregatietoestand genoemd, naast vast, vloeibaar en gas[4]. De overgang van gas naar plasma is echter geheel continu. In feite is gasvormig plasma simpelweg de bekendste vorm, en bestaat plasma ook in de andere fasen. De meeste van ons kennen plasma waarschijnlijk van de plasmalampen, die niet gebruik maken van warmte of een alchemistisch proces [5].

 “Volgens Mehran Keshe die een nucleair ingenieur is en al vele jaren onderzoek doet naar plasma technologie en wetenschap, is ervan overtuigd, dat je 99% van alle ziektes kunt hele door gebruik te maken van plasma. Deze kennis en info deel ik jou graag omdat er veel meer mogelijk is dan de meeste mensen denken of kunnen beseffen. Open je mind en kom luisteren naar deze magie van plasma en gans!”

Er wordt hier verwezen naar de Keshe foundation waarop dit GaNs geleuter dan gebaseerd is [6]. De Keshe Foundation claimt dat ze werkt aan het ontwikkelen van nieuwe wetenschappelijke inzichten en technologieën die dan leiden tot allerlei Science Fiction achtige toepassingen. Volgens de website gaat het dan meer specifiek over het ontwikkelen van “Plasma Science” in de vorm van speciaal ontwikkelde “Plasma reactors” en andere apparaten. De naam Mehran Keshe kwam mij echter bekend voor en na wat gespit in mijn archief vond ik een artikel uit 2007 in Elektuur, een tijdschrift over elektronica, getiteld ”Message in a bottle – Speurtocht naar de Holy Graill – vrije energie” [7]. Het artikel beschrijft een gesprek met Mehran Keshe die met een Cola fles met wat elektroden en een vloeistof erin in feite claimt een energetische Perpetuum Mobile ontwikkeld te hebben. Ik wil dit artikel niet in zijn geheel hier bespreken maar een tweetal citaten zegt genoeg.

“De fles draagt het geheim van de toekomst van energievoorziening van de wereld in zich. En passant levert deze fles ook de oplossingen voor het CO₂ probleem, ….

“Volgens Keshe zijn op dit moment een aantal instituten en universiteiten zijn vindingen aan het onderzoeken en laten terughoren dat het tot nog toe allemaal lijkt te kloppen. De tijd al het leren. “

Citaten die dus heel herkenbaar overkomen en keer op keer op diverse plaatsen door de jaren heen herhaald worden. Er wordt met namen van Universiteiten gestrooid maar zonder echte contactinformatie te geven. Maar de observatie dat het artikel uit 2007 is en we ondertussen al in 2023 leven zegt in feite genoeg.

• gedestilleerd water
• 10% natrium chloride
• koper plaatje
• genanocoat koperplaatje
• 2 elektrische draden
• zwakke batterij

Alvorens de uitgevoerde experimenten te bespreken is het verduidelijkend om de basis van de elektrochemie kort te bespreken [8,9,10].

Om elektrodeprocessen te kunnen bestuderen maken we gebruik van een elektrochemische cel. Deze bestaat in zijn eenvoudigste vorm uit twee geleiders (elektroden) geplaatst in een vat gevuld met elektrolytoplossing (meestal een anorganisch zout). Bij stroomdoorgang door een dergelijke cel vinden aan de elektroden reacties plaats waarbij de lading in de vorm van elektronen of ionen het grensvlak elektrode/oplossing of oplossing/elektrode passeert. De elektrode waaraan oxidatie plaatsvindt wordt anode genoemd, de elektrode waaraan reductie plaatsvindt heet kathode. Voor de anodische (+ pool) reactie kunnen we schrijven (e = elektron):

red1 <=> ox1 + n e

Voor de kathodische reactie (- pool):

ox2 + m e <=> red2

De bruto celreactie wordt dan:

m red1 + n ox2 <=> m ox1 + n red2

Stroomdoorgang kan alleen plaatsvinden indien er een gesloten circuit bestaat hetgeen men bereikt door beide elektroden uitwendig met elkaar verbinden. Levert een elektrochemische cel bij het tot stand komen van dit elektrisch contact spontaan stroom, dan spreken we van een galvanische cel (accu). Indien daarentegen een uitwendige spanningsbron (bv. batterij) moet worden aangesloten om stroom door de cel te doen vloeien, dan spreken we van een elektrolytische cel. Hierbij wordt elektrische energie omgezet in chemische energie. De celreactie verschilt alleen daarin van een normale redoxreactie in oplossing, dat de elektronen nu niet direct van het ene deeltje op het nadere worden overgedragen maar via een uitwendig circuit. Een eerste opmerking die ik wil maken is dat als men twee koper elektrodes gebruikt in combinatie met een batterij, in normaal gebruik, te maken krijgt met elektrodepositie, in dit geval verkopering (elektroplating). Als men echter als doel heeft om een object te verkoperen gebruikt men kopersulfaat (CuSO₄.5H₂O) als zout en niet keukenzout (NaCl).

• Demi-Water
• Keukenzout
• Electriciteitsdraad
• Striptang
• Kniptang
• Bekerglazen
• Maatcilinder
• Horlogeglas
• LaqQuest 2
• Temperatuursensor
• Stroomsensor (Current Probe, DCP-BTA)
• Potentiaalsensor (Differential Voltage Probe, DVP-BTA)
• Kabels
• Kabels met klemmen
• Balans
• Computer met Excel
• (Polarisatie) Microscoop met camera (Euromex ML2000 met LuckyZoom 5 Mp)
• Objectglaasjes

• Tissues
• Trechter
• Filtreerpapier
• Batterij (AA) 1.5 V
• USB stick
• Batterijhouder
• pH papiertjes
• Soda
• Kopersulfaat
• Zoutzuur oplossing (ca. 10%)
• Azijnzuur oplossing (ca. 10%)
• Ammonia oplossing (ca. 4%)
• USB microscoop (DinoLite AM4815ZT)
• Reageerbuizen met stop
• Reageerbuisrek
• Azijnzuur essence (80%)
• Natronloog (gootsteenontstopper)
• Warmhoudplaat
• Zink pellets

• Maak de elektrodes door een stuk elektriciteitskabel te strippen  en rond een pen te wikkelen
• Bereid een 10% NaCl (keukenzout)  oplossing in water
• Weeg de elektrodes op minimaal 3 decimalen nauwkeurig voor gebruik
• Stel de Labquest in op een meting voor een periode van 3 uur met 1 meting/s
• Plaats de temperatuurprobe in een kleine reageerbuis (eventueel gevuld met water) en positioneer deze in het bekerglas
• Exporteer de meetresultaten als CSV of tekst file en importeer de file in Excel voor verwerking.

• Bij dit eerste experiment de “nanocoating” genegeerd en uitgevoerd met kale koper elektrodes (spiraalvormig)
• Weeg de elektrodes voor en na het experiment, na drogen aan de lucht
• Meet de pH van de oplossing na afloop van het experiment
• Neem monsters voor microscopie voor en na bezinken.
  Plaats een druppel op een objectglaasje, damp de vloeistof af en bekijk onder de microscoop. 
• Filtreer de oplossing af en weeg het neerslag
• Bekijk de elektrodes onder de USB microscoop direct na het experiment

De pH van de oplossing na elektrolyse was ca. 8 (gemeten met pH papiertje)

Na affiltreren en drogen: 375 mg koper teruggewonnen (bakje is 600 mg)

Koper blijft achter in het papier

Begin (gasbelletjes aan - pool)

Eind (oplossing is oranje)

Na bezinken

De weegcijfers laten zien dat de anode massa heeft verloren, terwijl de kathode pool mogelijk een minieme hoeveelheid massa heeft opgenomen. Gebaseerd op deze cijfers blijft slechts maximaal 6% van het geproduceerd koper achter in de oplossing. In werkelijkheid zal dit getal lager zijn aangezien een deel achterbleef op het filter.

Principe van elektroplating

Anode (+): Cu <=> Cu²⁺ + 2e^-

Kathode (-): Cu²⁺ + 2e^- <=> Cu (s)

Het gevormde koper zet zich echter niet vast op de kathode maar slaat neer in de oplossing als bruin/oranje poeder. De afwijkende reactie is dan waarschijnlijk te herleiden naar de gebruikte zoutoplossing. Het zout vormt Na⁺ en Cl^- ionen waarbij de Na+ ionen zich naar de kathode (negatief) bewegen en de Cl- ionen naar de anode (positief). De migrerende ionen dragen de lading door de oplossing en zorgen er zo voor dat het elektrische circuit gesloten wordt.

Op basis van de aanwezige componenten kunnen we de volgende potentiële halfwaarde reacties formuleren (met hun standaard potentiaal):

1. Na⁺(aq) + e <=>Na (s)
   E₀ = -2.7109 V
   Kathode (-) reactie - reductie
2. 2H₂O(l) + 2e <=> H₂(g) + 2OH⁻(aq)
   E₀ = -0.8277 V
   Kathode (-) reactie - reductie
3. Cu²⁺(aq) + 2e <=>  Cu (s)
   E₀= +0.3402 V
   Kathode (-) reactie - reductie
4. Cu (s) <=> Cu²⁺(aq) + 2e
   E₀= -0.3402 V
   Anode (+) reactie - oxidatie
5. 2H₂O <=> O₂ + 4H⁺ +4e
   E₀ =-1,23 V
   Anode (+) reactie - oxidatie
6. 2Cl^- (aq) <=> Cl₂(g) + 2e
   E₀= -1.3583 V
   Anode (+) reactie - oxidatie

• Het meten van de potentiaal en de stroomsterkte gedurende het experiment laat eigenlijk alleen maar zien dat er elektronenoverdracht heeft plaatsgevonden.
• De massa afname van de anode geeft aan dat Cu in oplossing gaat.
• Microscopische onderzoek van de anode laat een verruwing van het oppervlak zien hetgeen bevestigd dat Cu in oplossing is gegaan.
• Een pH van 8 geeft aan dat OH^- gevormd wordt.
• De vorming van een oranje/bruinkleurige vaste stof in de oplossing suggereert Cu vorming. We kunnen niet helemaal uitsluiten dat bv CuO gevormd wordt maar grofweg winnen we evenveel materiaal terug als in oplossing is gegaan (6% verschil) hetgeen de vorming van Cu aannemelijk maakt.
• Na bezinken observeren we dat de oplossing helder is (geen blauwkleuring) hetgeen suggereert dat er geen Cu-ionen in de oplossing aanwezig zijn. Ook deze observatie ondersteunt de hypothese dat er koper gevormd wordt.
• Er is een minieme toename van de massa van de kathode hetgeen suggereert dat een zeer kleine hoeveelheid Cu is neergeslagen op de kathode.
• Microscopisch onderzoek suggereert dat de kathode iets meer glanst dan de anode hetgeen, met een slag onder de arm, geïnterpreteerd kan worden als het neerslaan van koper op de elektrode.
• Indampen van de bezonken vloeistof laat alleen zoutkristallen zien onder de microscoop. Indampen van de oranje/bruine oplossing laat zoutkristallen en koperdeeltjes zien onder de microscoop.
• Tijdens de elektrolyse vormen zich kleine belletjes vormen aan anode (+). De vorming van (zeer) kleine belletjes suggereert waterstofvorming.

Zodra stroom gaat lopen door de oplossing gaat lopen wordt koper geoxideerd (elektronen worden onttrokken) aan de kathode (+) en gaat in oplossing. De koperionen diffunderen door de oplossing naar de anode (-), waar ze elektronen teruggeven aan het koper metaal door op de elektrode neer te slaan. Daar vallen (afbladeren) ze van af en zwerven dan door de oplossing waardoor deze oranje/bruin kleurt.

De observaties geven ook aan dat water gereduceerd wordt tot H₂ gas en OH^- (hydroxide ionen) waardoor de oplossing alkalisch wordt. Dat suggereert dat mogelijk ook koperhydroxide (Cu(OH)₂) gevormd kan worden. Koperhydroxide lost nagenoeg niet op in water en vormt dan een blauw, volumineus precipitaat, hetgeen niet geobserveerd is. Koperhydroxide is wel oplosbaar is in geconcentreerde loogoplossingen, hetgeen die oplossing dan blauw kleurt, maar een pH van 8 geeft aan dat de oplossing niet extreem basisch is. Andere kopercomplexen die eventueel gevormd zouden kunnen worden zoals koperchloride (CuCl₂) zijn vaak in water oplosbaar en zouden ook de oplossing blauw moeten kleuren (Oplosbaarheid: 75.7 g/100 mL (25 °C)). De vorming van een blauwkleurig neerslag en een blauwe oplossing hebben we echter niet duidelijk waargenomen.

Een andere mogelijkheid is de vorming van chloorgas (Cl₂) aan de anode (+), maar het gevormde chloor zal het koper oxideren naar Cu²⁺. Er vormt zich dan langzaam koperchloride hetgeen tot blauwkleuring van de oplossing zou moeten leiden. Op het oog lijkt het gemakkelijker om water te oxideren (E₀ = -1.23 V) dan Cl^- ionen (E₀ =-1.36 V). De cel zal echter nooit standaard-state condities bereiken, het zout is verdund in water hetgeen de benodigde potentiaal om het Cl^- te oxideren reduceert, de pH van de cel is echter > 7 hetgeen de oxidatie potentiaal van water reduceert. De bepalende factor is echter de benodigde overpotentiaal, hetgeen het extra voltage is dat benodigd is om de reactie te laten verlopen met dezelfde snelheid als het in een ideaal systeem zou verlopen. Onder ideale omstandigheden zou een potentiaalverschil van 1.23 V voldoende zijn om water te oxideren naar zuurstofgas . In werkelijkheid is een veel groter voltage nodig, waarbij een overpotentiaal van 1V benodigd is.

De vorming van choorgas zou ook impliceren dat er natriumhypochloriet (bleek) gevormd wordt volgens:

• Cl₂(g) + 2OH^-(aq) ----> Cl^-(aq) + OCl^-(aq) + H₂O(l)

De vorming van Natrium als metaal op de kathode benodigd meer spanning dan de batterij (1.5 V) kan leveren, nog afgezien van de benodigde overpotentiaal, hetgeen betekent dat we deze mogelijkheid kunnen uitsluiten.

Deze nogal uitgebreide analyse van de cel is gemaakt om te laten zien dat het systeem volledig elektrochemisch verklaarbaar is zonder een beroep te hoeven doen op plasmaverschijnselen of alchemische transmutaties.

Koperdraad boven azijnzuur essence (80%)

Na enkele dagen, groenkleuring waarneembaar

• Neem koperdraad, rol het in een spiraal en plaats het in een bekerglas of reageerbuis gevuld met water
• Voeg een grote hoeveelheid natriumhydroxide pellets toe
• Voeg zink pellets toe
• Observeer
• Na kleuring, spiraal uit loog halen en afspoelen
• Laat drogen

Reactie: Zn + 2H₂O + 2NaOH → Na₂Zn(OH)₄ + H₂

Ook hier geldt dat de chemie iets complexer is dan aangegeven in bovenstaande reactie. Het zink lost langzaam op de in de sterke loog oplossing volgens [14]:

Zn(s) + 2OH^- (aq) ⇔ZnO₂^2- (aq) + H₂ (g)

Het zink wordt geoxideerd naar het zinkaat ion en de hydroxide ionen worden gereduceerd naar waterstof. Indien koper in contact komt met het zink ontstaat een elektrolytische cel en vindt elektronentransport plaats (stroom) van het zink naar het koper.

Op het oppervlakte van het koper zullen de elektronen het zinkaat reduceren volgens:

ZnO₂^2-(aq) + 2H₂O(l) + 2e → Zn(s) + 4OH^-(aq)

Op het oppervlakte van het zink worden de verloren elektronen gecompenseerd door het produceren van zinkaat:

Zn(s) + 4OH^-(aq) → ZnO₂^2-(aq) + 2H₂O(l) + 2e

Dit is dus een meer klassieke galvaniseringsreactie waarbij zink neerslaat op het koper. Op deze manier produceren we dus een “genanocoate” koperelektrode die we in een experiment kunnen gebruiken.

Een kritiekpunt op dit experiment zou kunnen zijn dat de elektrodes verkeerd gepolariseerd zijn. De foto’s die op facebook te vinden zijn suggereren dat de “genanocoate” koperelektrode verbonden met de kathode (- pool) en de koperelektrode met de anode (+ pool) [3].

• Bij dit experiment de “genanocoate” electrode gebruikt naast een kale koper elektrodes (spiraalvormig). De “genanocoate” elektrode wordt aangesloten op de kathode (- pool)
• Weeg de elektrodes voor en na het experiment, na drogen aan de lucht
• Meet de pH van de oplossing na afloop van het experiment
• Neem monsters voor microscopie voor en na bezinken
• Filtreer de oplossing af en weeg het neerslag
• Bekijk de elektrodes

Na affiltreren en drogen winnen we 171 mg koper terug door afschrapen van het filter (Recovery 79%). Het filter voor en na wegen geeft een opbrengst van 195 mg (Recovery 90%). Dit geeft aan dat ca 20 mg koper achterblijft op het filter.

Cu (s) + 2HCl (aq) → CuCl₂ (s) + H₂ (g)

De echte vraag blijft of we kunnen afschatten hoeveel koper opgenomen wordt in het lichaam. Koper wordt voornamelijk geabsorbeerd in de dunne darm, een deel wordt ook in de maag opgenomen een schematische weergave is weergegeven in onderstaande Figuur [15].
 

De referentiewaarden voor koper in bloed zijn voor volwassenen 11-23 μmol/l, en in urine 0.15-0.95 μmol/l [16]. Voor een veilige inname van koper is door de Europese Voedselveiligheid Autoriteit (EFSA 2006) een bovengrens van 5 milligram per dag voor volwassenen vastgesteld [17].

Als men plasma drinkt dan zal het koper dat daarin opgelost zit via het maagdarmstelsel in het bloed komen. De hoeveelheid bloed in het menselijk lichaam is 7% van het lichaamsgewicht, en dit bestaat weer voor ongeveer de helft uit water. Gemiddeld heeft een volwassen vrouw 4.5 liter bloed en een volwassen man 5.6 liter bloed in het lichaam [18].

De basis van de evaluatie is het gewichtsverlies aan de anode. Aangezien alleen het plasma gedronken wordt verminderen we dat met de hoeveelheid teruggewonnen materiaal door filtratie en de hoeveelheid koper die op het filter achterblijft zoals we het bepaald hebben in het laatste experiment (No. 3, 20 mg). Om een meer conservatieve benadering te hanteren berekenen we de koperconcentratie toename voor een volwassen man (Molmassa koper 63.55 g/mol). De resultaten zijn samengevat in onderstaande Tabel.

De resultaten lijken eenduidig, de hoeveelheid koper die opgenomen wordt overstijgt de maximale bovengrens van 5 milligram per dag voor volwassenen vastgesteld, ook omdat koper opgenomen zal worden uit andere voedingsmiddelen. De verwachtte piekconcentraties in het bloed zullen ook de normaalwaardes ruim overschrijden.
 

Een paar kanttekeningen zijn hier op zijn plaats.
 

De hoeveelheid koper die van de anode afgescheiden wordt is afhankelijk van een aantal factoren die we niet specifiek constant gehouden hebben in dit onderzoekje.

Stroomsterkte en batterijspanning zullen min of meer identiek zijn voor de verschillende experimenten terwijl tijdsduur (concentratie) en elektrodeoppervlak variabelen zijn die men iets moeilijker kan vergelijken.
 

Het elektrode oppervlak (in Experiment 2 en 3 hebben we een dikkere koperdraad gebruikt) is een variabele die niet constant is gehouden gedurende de experimenten. Hoe groter het koperoppervlak des te meer koper er in oplossing kan gaan en op de foto’s in Facebook afgaande zijn de elektrodes daar wat groter (meer windingen, langer) hetgeen betekent dat meer koper in oplossing is gegaan.
 

Een tweede kanttekening is dat men er in de berekening van uitgaat dat al het koper onmiddellijk in het bloed wordt opgenomen. Dat is onrealistisch, opname zal wat tijd nodig hebben hetgeen betekent dat de koperpiek concentratie in het bloed lager zal liggen en wat uitgesmeerd in de tijd zal worden. Hierbij kan dan wel weer de opmerking gemaakt worden dat filtratie een beter middel is om vaste deeltjes te scheiden van een vloeistof dan bezinken en overschenken. Bij bezinken en overschenken is de kans groter dat meer koper in de oplossing achterblijft.
 

De tijdsduur is een variabele die constant gehouden is gedurende de experimenten maar het is niet helemaal duidelijk hoe lang de “keytohealth” gelovigen zelf de elektrolyse uitvoeren, des te langer des te meer koper in oplossing gaat. De foto's op Facebook suggereren dat men wel wat langer dan 3 uur elektrolyseert. Het volume van de zoutoplossing waarin de elektrolyse wordt uitgevoerd zal mede de concentratie bepalen. Bij de experimenten is ca. 200-250 ml zoutoplossing gebruikt terwijl de foto's op Facebook suggereren dat “keytohealth” iets grotere volumes hanteert hetgeen mogelijk tot iets lagere concentraties kan leiden. Het gebruik van grotere elektrodes en een langere elektrolyseduur zou zulk een effect echter snel teniet doen.
 

Ondanks enkele mitsen en maren geven de resultaten aan dat het drinken van het “plasma” tot een overmatige inname van koper kan leiden hetgeen nadelig kan zijn voor de gezondheid.

De meest voorkomende acute symptomen zijn buikklachten, misselijkheid, braken, buikpijn en diarree. Deze gevolgen ontstaan korte tijd na blootstelling en houden meestal niet lang aan. Acute buikklachten als gevolg van een enkele dosis koper komen voor bij kopergehaltes van 30 mg/l vloeistof en hoger. Bij inname van een zeer hoge enkele dosis koper, kan onder andere lever- en nierschade ontstaan [19, 20,21 22].

Op basis van de gevonden meetresultaten en de daaropvolgende analyse concluderen we dat het drinken van elektrochemisch bereid “plasma” een verhoogd gezondheidsrisico inhoudt door een verhoogd risico op een inname van teveel koper.

1. Website: https://keytohealth.nl
2. Healthcoach Silivia Hoevenaar verkoopt holistisch gezwam
3. Facebookpagina De magievan Plamsa & GaNs | Keshe foundation:
   a. De magie van Plasma, GANS, Ormus & Alchemie
   b. October 5 2022 posting  
4. Wikipedia Plasma_(aggregatietoestand)
5. Wikipedia Teslabol
   Thuis Experimenteren: Plasmabol
   Thuis Experimenteren: Plasmalamp
6. Keshe Foundation
7. W. Hettinga; “Message in a bottle – Speurtocht naar de ‘Holy Grail’ - Vrije Energie”; Elektuur; 4 2007; P.16 – 19.
8. Allen J. Bard, Larry R. Faulkner; “Electrochemical Methods”; John Wiley & Sons; 1980; P. 1-136
9. A. Morgan; "Op avontuur in de elektrochemie"; Centrex; 1964; p. 114-122.  
10. Dr. F. Freese, DR. W.E. Van der Linden; “Elektrochemische Analysemethoden”; Agon Elsevier; 1971; ISBN 9010102408; p. 3-49.
11. Wikipedia Elektrodepositie
    Thuis Experimenteren: Elektrodepositie
12. Wikipedia Elektrodepotentiaal
13. CRC Handbook of Chemistry and Physics; 60TH Ed; 1979-1980; D-155 - D-157
14. Bassam Z Shakhasir; “Chemical Demonstrations: A Handbook for Teachers of Chemistry Volume 4”; The University of Wisconsin Press; 1992; ISBN 9780299128609; p. 267
15. Stofwisseling van metalen Absorptie van metalen uit het maagdarmkanaal bij de mens
16. NVKC Algemeen overzicht referentiewaarden
17. Voedingscentrum Koper
18. Voedingscentrum Vocht en drinken
19. RIVM Een norovirusuitbraak door een kopervergiftiging
20. Nemo kennislink Sporenelementen
21. Voedingscentrum Gezondheidseffecten koper
22. Kopervergiftiging: Overmatige inname of inademing van koper