Bacteriën en schimmels kweken |
Datum: Januari 2006
Inleiding:
Al weer enige tijd geleden gekocht, een
experimenteerdoosje om bacteriën op te kweken.
Het werd tijd om dat eens uit te
proberen.
Principe:
Door bacteriën een voedingsbodem aan te bieden kunnen dezen zich vermenigvuldigen en kolonies vormen.
Materiaal:
De experimenteerdoos bevat eigenlijk bijna
alles wat men nodig heeft. Een handleiding, petrischaaltjes, gelatine en
wattenstaafjes. Daarnaast heeft men nog nodig suiker, een steelpannetje, water, een lepel of een garde en een fornuis. Om de opgekweekte bacteriën te kunnen bestuderen heeft men ook nog een microscoop nodig. |
Uitvoering:
|
|
|
Resultaten:
|
Discussie en conclusie:
Het moge uit dit experiment duidelijk zijn geworden dat het toetsenbord van een computer een van de meest gore plekken in huis is. De kweek leverde schimmels en bacterie kolonies op. Ik zal het wat vaker goed moeten schoonmaken. De blauwe kleur van de schimmel lijkt te suggereren dat we hier met een penicilline achtige schimmel te maken hebben. Zeker weet ik dat echter niet.
Men zou op basis van dit experiment kunnen concluderen dat mond, neus en zelfs de tenen relatief schoon zijn. Dat is echter niet zo. Om bacteriën en schimmels op te kunnen kweken heeft men een goede voedingsbodem nodig. Hier hebben we gebruik gemaakt van gelatine en suiker (sacharose). Meestal maakt men voor dit soort experimenten gebruik van een voedingsbodem gemaakt van agar-agar, glucose en gist (bv marmiet). Glucose is een suiker die de bacteriën energie levert en de gistcellen leveren de grondstoffen om eiwitten op te bouwen. De suiker die in dit experiment gebruikt is was sucrose, een disaccharide, terwijl glucose een monosaccharide is. Voor bacteriën is glucose een veel geschiktere brandstof dan sacharose, ze kunnen vaak geen disaccharide omzetten. Dit betekent echter dat we door de keuze van dit type voedingsbodem een selectie hebben toegepast. Allen bacteriën en schimmels die op deze voedingsbodem kunnen groeien krijgen we te zien.
Daarnaast hebben we niet echt ons best gedaan om steriel te werken. De petrischaaltjes kunnen dus al van tevoren besmet zijn geweest.
De enige echte conclusie die ik durf te trekken op basis van dit experiment is dat mijn toetsenbord nodig schoongemaakt moet worden.
Opmerkingen:
Literatuur:
Relevante websites:
Achtergrondinformatie:
Druivesuiker of glucose, C6H12O6. Deze suiker is een fotosynthese product bij groene planten en wordt gevormd uit CO2 en zonlicht. Ze is te vinden in druiven, andere zoete vruchten en in honing. In fabrieken wordt ze gemaakt uit aardappelzetmeel. |
|
Rietsuiker of saccharose, C12H22O11,
is de bekende, witte suiker, die in de huishouding wordt gebruikt
(Basterdsuiker is onzuivere rietsuiker). Ze wordt bereid uit suikerriet en
suikerbieten. Door het koken met verdund zuur splitst rietsuiker zich, onder
opname van water, in druivensuiker en vruchtensuiker volgens:
C12H22O11 + H2O --> C6H12O6 + C6H12O6 Deze omzetting heet inverteren. Het zuur doet dienst als katalysator. Ook als een oplossing van rietsuiker met een ander zuur gekookt wordt, heeft inversie plaats. |
|
09-03-2009