Lichtbreking met een prisma, een rooster en wat Fischertechnik |
![]() |
![]() |
Datum: Januari 2025
Inleiding:
Experimenteren met prisma's en roosters |
Materiaal:
|
|
|
|
![]() |
![]() |
Uitvoering:
|
|
![]() |
|
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
|
![]() |
|
De code die gebruikt is om de LED aan te zetten m.b.v. de Micro:Bit. | |
![]() |
Resultaten:
Prisma spectra |
||
![]() |
||
![]() |
||
|
||
![]() |
![]() ![]() |
|
Rooser spectra | ||
![]() |
||
![]() |
||
![]() |
||
![]() |
||
![]() |
||
Discussie:
Voor elke golflengte heeft een glas een andere
brekingsindex. Bij breking van een lichtstraal die op een glazen prisma valt
kan men waarnemen dat er kleurspreiding optreedt. We zien dan een
kleurenspectrum. De deviatie (richtingsverandering) bij breking is
afhankelijk van de golflengte. Het prisma is dus in staat het witte licht te scheiden in alle afzonderlijke delen. We noemen dit kleurschifting of dispersie. |
|
Een prisma is een driehoekig stuk glas. Als een lichtstraal schuin invalt op het prisma treedt er bij de overgang van lucht naar glas treedt eerst een breking op naar de normaal toe. Bij de tweede breking, van glas naar lucht, treedt een breking op van de normaal af waarbij, door de vorm van het prisma, de normaal anders loopt en er extra breking optreedt, waarbij het wit licht dan gescheiden wordt in zijn componenten | |
|
|
|
|
Het effect van een rooster op lichtstralen is schematisch weergegeven in onderstaande figuur: | |
![]() |
|
![]() |
|
Als lichtstralen door een rooster vallen
worden ze gesplitst in verschillende lichtstralen. Dit wordt veroorzaakt
door de interferentie van lichtgolven hetgeen beschreven wordt door
ondertaande roosterformule: d.sin(q) = m. l waarin:
Het resultaat is een rij van lichtvlekken (bv m=0) of spectra (bv m=1) bij verschillende hoeken, corresponderende met de verschillende golflengtes van het licht. |
Opmerkingen:
|
Literatuur:
|
Relevante websites:
Minder relevante websites:
Achtergrondinformatie: |
|
Isaac Newton (1642-1727) wordt beschouwd als een van de grootste genieën in de natuurkunde. Newton was de zoon van een hereboer, die stierf voor zijn geboorte. Zijn moeder hertrouwde toen hij twee was en liet de jonge Isaac door zijn grootmoeder, in een niet echt liefdevolle omgeving, opvoeden. Newton zou er zijn hele leven bitter over blijven en nooit trouwen. Hij had een lastig karakter en lachte nooit. Voor zijn 30ste formuleerde hij de de basis concepten van de wetten van de mechanica, ontdekte hij de universele zwaartekrachtswet en had hij nieuwe wiskundige methodieken uitgevonden (o.a. integraalrekening). Als gevolg van deze theorieën was Newton in staat om de beweging van de planeten en de getijden te verklaren. Bij dat onderzoek kwamen ook de wetten van behoud van energie en van impuls aan de oppervlakte. |
![]() |
Hij is ook erg bekend geworden door te ontdekken dat wit licht een mengsel is van kleuren. Hij vond een sterk verbeterd model telescoop uit dat op spiegels gebaseerd werd i.p.v. lenzen, stelde de deeltjestheorie voor licht op en berekende de schommeling van de aardas. Naast de natuurkunde hield hij zich ook bezig met alchemie en theologie. | |
02/02/2025