Effectiviteit van sunblock onderzoeken |
Datum: december 2003
Principe:
Aantonen dat een goede zonnebrandcrème UV straling tegenhoudt. |
Materiaal:
|
Uitvoering:
|
Resultaat:
Voor het aanbrengen van de chemicaliën. | |
Na het aanbrengen. |
Discussie en conclusie:
Zonnebrandcrème UV straling van de zon tegenhouden aangezien ze stoffen bevat die de Ultra Violette (UV) straling tegenhoudt. Teveel UV straling is schadelijk voor planten en dieren omdat de UV straling door zijn hoge energie-inhoud moleculen in cellen kan stukbreken. UV straling wordt o.a. gebruikt voor sterilisatie. Bij blootstelling van de huid aan UV straling wordt deze op langere termijn beschadigt en kan huidkanker ontstaan. Het lichaam reageert op het blootstellen aan UV licht in eerste instantie door de huid dikker te maken en een donkere kleurstof (melanine) aan te maken. De huid wordt dan bruinkleurig. Desalniettemin is een langdurige blootstelling van de huid aan UV straling schadelijk. Sunblockers bevatten "fysische" zonnebrandmiddelen die door verstrooiing van het licht alle zonnestralen tegenhouden. Een voorbeeld is titaanoxide en zinkoxide crème waaraan eventueel ijzeroxide is toegevoegd om het een vleeskleur te geven. Duidelijk is te zien dat alleen de sunblock de UV straling tegenhoudt aangezien we daar waar deze aangebracht is geen fluorescentie meer kunnen waarnemen. Paraffine en glycerine worden soms gebruikt in olies. Ze laten UV straling gewoon door. De "aftersun" laat zien dat deze niet ontworpen is om UV straling tegen te houden. |
Opmerkingen:
|
Literatuur:
Achtergrondinformatie:
FLUORESCENTIE:
De markeerstift die we gebruiken in dit experiment heeft als kenmerk dat de marker fluoresceert. Een effect dat we vooral goed kunnen zien als we de gemarkeerde vlek met UV licht bestralen. Een van de kenmerken van fluorescentie is dat licht van kleur veranderd. | |
De
markermoleculen absorberen elektromagnetische straling en komen daardoor
in een aangeslagen toestand terecht (een hoger potentiële energie
niveau). Het elektron bewaart deze extra potentiële energie nu enige tijd
(enkele miljoensten van seconden) en valt dan weer terug naar een lager
energieniveau waarbij dan een foton (licht) wordt uitgezonden. Zoals
schematisch weergegeven in nevenstaande figuur. |
|
Voor zichtbaar
licht bepaalt de frequentie de kleur, dus wanneer je licht instraalt op een
fluorescerende materie, zal er een licht worden uitgezonden met een kleur meer
naar de rode kant van de regenboog. Licht met veel energie (UV licht en blauw
licht)
veroorzaakt fluorescentie van kleuren met lagere energie zoals groen, geel en
rood.
Het hierboven beschreven proces is de reden dat we in het donker bij bestraling met UV licht de marker zo goed kunnen zien, er wordt dan zichtbaar licht uitgezonden. |
|
ZONNEBRANDCRÈME: Onderstaand recept heb ik in van mijn oudere boeken gevonden. Ik moet echter bekennen dat ik geen flauw idee heb wat Perozonalbasis eigenlijk is. Referentie: Dr. L.P. Edel; Mengen en roeren "1" - 2000 populaire chemische recepten voor iedereen; Kluwer; 5de druk; 1946; p.80.
De basis wordt met het water op tenminste 96 °C verwarmd. Hiernaast wordt de stearine gesmolten en ook op minstens 96 °C verwarmd. De stearine giet men nu langzaam bij de crèmebasisoplossing. De crème wordt daarna nog 10 minuten op temperatuur gehouden en goed geroerd. Het verdampende water moet aangevuld worden. Hierna laat men onder roeren afkoelen en tenslotte wordt geparfumeerd. Op 16 maart 2006 heeft Jan Pieterman met mij contact opgenomen. Na wat gezocht te hebben is hij tot de conclusie gekomen dat Perozonal basis een oplossing van waterstofperoxide is. |
16-01-2017