Experimenteren met de WiiMote |
Datum: December-Januari 2010
Inleiding:
Het is al weer een tijd geleden dat ik gelezen heb over de mogelijkheid om de WiiMote te gebruikten om experimenten uit te voeren. Het werd tijd om dat zelf eens te proberen. |
Principe:
Gebruik maken van de sensoren die in de WiiMote verwerkt zitten om experimenten uit te voeren. |
Materiaal:
|
|
Experimentele opstelling en uitvoering:
|
|
|
|
Uiteindelijk besloot ik om alleen maar een eenvoudig proof-of-principle experiment uit te voeren. | |
Experiment: Slingerproef
|
|
|
Resultaten:
Onderstaande grafiek is een voorbeeld als degene die door de software gegenereerd wordt tijdens data acquisitie. |
|
In de data file kan men deze data en nog wat andere data terugvinden. |
|
|
Bovenstaande grafiek laat een mooie
sinus rondom een g van ca. 1 zien. Dat liet me bedenken dat ik de
slingerproef ook eens op een iets andere manier kon benaderen, n.l.
of ik de lengte van het koord kon berekenen uitgaande van een
bekende g m.b.v. de formule: |
Resultaat Experiment: starthoek 21 ° |
--> T = 1.121 s |
Op basis van bovenstaande formule reken ik dan een koordlengte uit van 0.3 m, een afwijking van 76% t.o.v. de werkelijke waarde van 1.32 m. |
Discussie en conclusie:
De WiiMote bevat een versnellingssensor waarmee de g-krachten op drie verschillende assen gemeten kan worden, de x, y en z-as. In bovenstaande plaatje ziet men dat voornamelijk de sensor die de y-as registreert de zwaaibeweging van de slinger registreert. De kleine fluctuaties op de z-as worden veroorzaakt door het om zijn as draaien van de WiiMote. |
|
In dit experiment hebben we alleen maar naar de versnellingssensoren gekeken. In combinatie met de IR sensor staaf die ook bij een Wii geleverd wordt kan men echter nog meer experimenten uitvoeren. De IR led's in de sensor staaf maken het in principe mogelijk om bv snelheidsmetingen uit te voeren. Er zijn echter nog meer mogelijkheden. Enkele worden besproken in de literatuur en/of in sommige links. |
|
Op zich heeft de data acquisitie goed gewerkt, en daar ging het primair om in dit experiment. Dat is echter een schrale troost, aangezien ik niets begrijp van het resultaat. Het enige wat ik een beetje zeker weet is dat de gemeten trillingstijd te laag is, bij deze koordlengte hadden we een trillingstijd van ca. 2 s moeten vinden en daar zijn we ver vandaan. Zoals ik al zei, momenteel begrijp ik niets van dit resultaat. Misschien een fout in de software? Dat lijkt me echter onwaarschijnlijk. Waarschijnlijker is dat ik ergens een fundamentele denkfout maak, ik zie momenteel alleen niet waar. |
Literatuur:
|
Relevante websites:
Minder relevante websites:
Opmerkingen:
|
Achtergrondinformatie:
|
17/01/2017