Zilverspiegel |
Datum: oktober 2006
Principe:
Een ammoniakale oplossing van
zilver(I)ionen wordt gerduceerd mbv een aldehyde.
Zilver slaat vervolgens neer op de glaswand.
Materiaal:
|
|
|
|
Uitvoering:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Resultaat:
Het resultaat van de het experiment met glucose.
Een buis met een mooie zilverspiegel op het glas. |
|
Het resultaat van het honing experiment. De zilverspiegel is duidelijk waarneembaar. |
|
Het resultaat van de test met Fehlings reagens is dat er een oranje geel neerslag gevormd wordt. |
|
Discussie:
De
zilverspiegelreactie noemt men ook wel de reactie van Tollens. De eerste toevoeging van ammonia maakt de oplossing alkalisch waardoor Ag2O gaat neerslaan hetgeen we waarnemen als een lichtbeuin neerslag. Zilverionen kunnen met ammonia ionen een complex vormen dat weer oplosbaar is in water. Door de vorming van dit complex gaat het Ag2O neerslag weer in oplossing. |
|
2Ag+
+ 2OH- --> (2AgOH) --> Ag2O (s) + H2O bruin Ag2O
+ 2NH4+ --> Ag(NH3)2+
+ H2O |
|
Met het glucose, beter gezegd de aldehyde groep in de glucose, gaat het zilver(I) ion vervolgens een redoxreactie aan waarbij het zilverion wordt gereduceerd tot zilver metaal. | |
R-CHO +
H2O
--> R-COOH + 2 H+ + 2e
(x1) Ag(NH3)2+ + e --> Ag(s) + 2 NH3 (x2) ------------------------------------------------------------------- R-CHO + H2O + 2 Ag(NH3)2+ --> R-COOH + 2 H+ + 2 Ag (s) + 4 NH3 |
|
De gevormde
protonen zullen geneutraliseerd worden door de aanwezige OH-. Men kan de reactie ook iets anders schrijven, uitgaande van een alkalisch milieu. |
|
De reactie
werkt niet alleen met glucose. Het is een aantoningsreactie voor aldehydes.
Ketonen vormen geen zilverspiegel. Het experiment met de honing laat zien dat er in ieder geval een stof in de honing zit die een aldehyde groep bevat. Hoogst waarschijnlijk is dit ook glucose, het kenmerk dat je met echte door bijen gemaakte honing te maken hebt. |
|
Zoals weergeven in nevenstaande figuur is sucrose een disaccharide, een combinatie van glucose en fructose waarbij de anomerische koolstofatomen een glycoside binding vormen. Daarom is een waterige sucrose oplossing niet in evenwicht met een aldehyde of een keto vorm en vindt er geen mutarotatie plaats (zie achtergrondinformatie) en is sucrose dus geen gereduceerde suiker. In een basische oplossing zoals Tollens reagens ontleedt sucrose echter waarbij zich glucose en fructose vormt. We kunnen dus de mogelijkheid niet uitsluiten dat de hierboven beschreven omstandigheden hebben geleid tot een vals positief resultaat. |
|
Om dit probleem op te lossen hebben we ondersteunende bewijsvoering nodig en die kunnen we verkrijgen door de honing te testen met Fehlings reagens. Met Fehlings reagens kunnen we aantonen of een gereduceerd suiker zoals glucose of fructose aanwezig is. Een troebele, oranjerode kleur zoals we gezien hebben is een sterk positieve reactie hetgeen impliceert dat we inderdaad met glucose of fructose te maken hebben. |
Conclusie:
Literatuur:
|
Relevante websites:
Minder relevante websites:
Opmerkingen:
|
Achtergrondinformatie:
De Tollens reactie is oorspronkelijk ontwikkeld door Justus von Liebig, ca. 150 jaar geleden. Hij heeft de zilverspiegel reactie ontwikkeld als alternatief op de toenderijd gebruikt kwikspiegel reactie die veel moeilijker uit te voeren was. Nadat deze techniek ontwikkeld was werd deze ook gebruikt om spiegels te maken. |
De zilverspiegel reactie in meer detail |
Zoals weergegeven in onderstaande figuur zullen zowel de a als de b -D-glucose in een zich langzaam instellend evenwicht met de open keten vorm zijn als met het andere anomeer. Dit evenwicht noemt men mutarotatie.. |
15/04/2017